Το ξέρατε ότι shouchou σημαίνει σύμβολο;


Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας

Σελίδα 1 από 1
 AnimePlanet Forums Αρχική σελίδα    Asian Movies & TV Shows    KIM KI DUK ΚΑΙ PIETA
sinkazama82
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 08, 2015 1:14 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator:: ::Moderator::

Συμμετέχει από: 26 Απρ 04 Δημοσιεύσεις: 290 Τόπος: salonica
Με 21 ταινίες πλέον στο ενεργητικό του και έχοντας βραβευτεί στα φεστιβάλ των Κανών, της Βενετίας, του Βερολίνου και πολλών άλλων τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, αποτελεί τον γνωστότερο δημιουργό της χώρας του ενώ εδώ και αρκετά χρόνια έχει αποκτήσει οπαδούς και στην χώρα μας. Ας ρίξουμε μια ματιά λοιπόν στη ζωή, που θα μπορούσε να γίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία κάποτε, και το έργο του.

Γόνος εξαιρετικά φτωχής οικογενείας, τα μέλη της οποίας αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στη Σεούλ για βιοποριστικούς λόγους, όταν ο ίδιος ήταν 9 ετών, από το ορεινό χωριό όπου έμεναν. Εκεί φοίτησε σε αγροτικό σχολείο μέχρι τα 17 του χρόνια, όταν και αναγκάστηκε, πάλι για οικονομικούς λόγους, να εγκαταλείψει τις σπουδές του για να δουλέψει σε εργοστάσιο. Στα 20 του κατατάχτηκε στους πεζοναύτες, το πιο σκληρό και απαιτητικό σώμα του κορεάτικου στρατού, όπου και υπηρέτησε για 5 χρόνια.

Το 1990, έφυγε για το Παρίσι, ξοδεύοντας όλα του σχεδόν τα χρήματα στο εισιτήριο. Εκεί συνέχισε το παιδικό του χόμπι, την ζωγραφική, συντηρώντας τον εαυτό του πουλώντας πίνακες του στο δρόμο και κάνοντας οποιαδήποτε δουλειά μπορούσε να βρει. Στο Παρίσι έκανε και την πρώτη του γνωριμία με τον κινηματογράφο, μένοντας μάλιστα εντυπωσιασμένος από τη Σιωπή των αμνών.

Το 1992 επέστρεψε στην Κορέα, όπου και άρχισε να να εξασκεί την καινούρια του τέχνη, γράφοντας σενάρια και στέλνοντας τα σε τοπικούς διαγωνισμούς. Αποτέλεσμα της προσπάθειας του αυτής ήταν το πρώτο βραβείο από το Μορφωτικό Ινστιτούτο Συγγραφής Σεναρίου το 1993, για το A painter and a criminal condemned to death. Το 1994 κέρδισε το τρίτο βραβείο από το KOFIC (Συμβούλιο Κορεάτικου Φιλμ), για το Double exposure και το πρώτο, ένα χρόνο μετά, για το Jaywalking.

Η πρώτη του ολοκληρωμένη δουλειά, Crocodile, έλαβε χώρα το 1995, από την εταιρεία παραγωγής Joyoung films και προβλήθηκε στο διεθνές φεστιβάλ του Πουσάν, μία διοργάνωση που τον στήριξε σε όλη την διάρκεια της καριέρας του.

Από κει και πέρα συνέχισε να σκηνοθετεί και να γράφει το σενάριο για μία με δύο ταινίες το χρόνο, αποκτώντας φήμη για τις χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές του και τον εξαιρετικά μικρό χρόνο γυρισμάτων, χαρακτηριστικό παράδειγμα των οποίων αποτελεί το Άγνωστος παραλήπτης, του 2001, που γυρίστηκε μόλις σε 6 εβδομάδες.

Το 1998, το τρίτο του φιλμ, Birdcage inn, προβλήθηκε στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, ενώ η παγκόσμια αναγνώριση ήρθε το 2000, με το Το νησί, το οποίο προβλήθηκε στο φεστιβάλ της Βενετίας. Η φήμη της συγκεκριμένης ταινίας ξεκίνησε, όταν κατά της διάρκεια μίας δημοσιογραφικής προβολής, ένας Ιταλός θεατής λιποθύμησε κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικά βίαιης σκηνής. Οι απόψεις του τύπου συνέχισαν να είναι διφορούμενες, με ένα κομμάτι του εγχώριου τύπου να τον χαρακτηρίζει τέρας, ψυχοπαθή και άχρηστο. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί είχαν ως αποτέλεσμα μια διαμάχη μεταξύ των δύο πλευρών και μία ανακοίνωση του Duk, πως δε θα ξαναδώσει συνεντεύξεις στη χώρα, απειλή που όμως δεν κράτησε για πολύ.

Τα επόμενα χρόνια οι προσκλήσεις σε διεθνή φεστιβάλ συνέχισαν να έρχονται, ενώ το 2001 είχε φτάσει η ώρα και για την πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία, με το Bad guy, το οποίο όφειλε εν πολλοίς την μεγάλη του απήχηση στην δημοτικότητα του πρωταγωνιστή, Τζάε Χιέον Τζο, αλλά και την μεγάλη διαφημιστική καμπάνια της CJ Entertainment. Πλέον, είχε δημιουργήσει ένα προσωπικό στυλ, το οποίο χαρακτηριζόταν από ελάχιστους διαλόγους, ωμό ρεαλισμό, έντονες σκηνές βίας που σοκάρουν και ένα συγκεκριμένο μήνυμα: Ο κόσμος που ζούμε είναι άσχημος και κακός και οι άνθρωποι είναι είτε τέρατα είτε θύματα

Στο χώρα μας είχε γίνει ήδη γνωστός, με τις επόμενες ταινίες του, (Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Άνοιξη, Το κορίτσι με το αγγελικό πρόσωπο, Ολομόναχοι μαζί, Το τόξο) να προβάλλονται στους ελληνικούς κινηματογράφους.

Το 2012 κυκλοφόρησε και το προκείμενο φιλμ, το Pieta, η πιο βραβευμένη παραγωγή του ως τώρα, η οποία κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας, καλύτερου φιλμ από τα Blue Dragon, ειδικό βραβείο κριτικής επιτροπής από τα Grand Bell και ένα σωρό άλλα, διεθνή και εγχώρια. Αναμενόμενα βέβαια, μιας και προβλήθηκε τόσο πολύ ανά τον κόσμο, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις για την υπέρμετρη βία που παρουσιάζει, η οποία όμως για τους θαυμαστές του σκηνοθέτη είχε ήδη καθιερωθεί ως σήμα κατατεθέν. Ας δούμε όμως περί τίνος πρόκειται.

Το σενάριο εκτυλίσσεται στην Τσέονγκ Γκιετσέον, μια φτωχογειτονιά στο κέντρο της Σεούλ, η οποία είναι γεμάτη από τεχνικά μαγαζάκια και οι κάτοικοι της είναι κυρίως μικροαστοί ιδιοκτήτες και εργάτες. Σε αυτήν λοιπόν την περιοχή δρα ο Κανγκ Ντο, ένας ιδιαίτερα βίαιος εισπράκτορας ενός ντόπιου τοκογλύφου, που αναγκάζει αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν να αυτοτραυματίζονται (ή τους τραυματίζει ο ίδιος), για να εισπράττει την αποζημίωση που παίρνουν από την ασφαλιστική τους. Αναμενόμενα, είναι ιδιαίτερα μισητός στην περιοχή.

Μια μέρα, εν ώρα εργασίας, διαπιστώνει πως μία μεσήλικη γυναίκα τον ακολουθεί μονίμως και του αφήνει φαγητό στο σπίτι όπου μένει μόνος ενώ στη συνέχεια αρχίζει να τον βοηθά κιόλας, να τραυματίζει τα θύματά του. Λίγο αργότερα του αποκαλύπτει πως είναι η χαμένη του μητέρα, που τον είχε εγκαταλείψει μικρό, όντας ουσιαστικά υπεύθυνη για την εξέλιξη του σαν άτομο. Αυτός, αν και στην αρχή αντιδρά πολύ άσχημα, σιγά σιγά αρχίζει να συνηθίζει την παρουσία της Μι Σον, με αποτέλεσμα όλα αυτά τα αρρωστημένα συμβάντα που συμβαίνουν στην συνέχεια και που θα σας αφήσω να τα παρακολουθήσετε μόνοι σας.

Η ταινία θεωρήθηκε από τους κριτικούς ως η πιο εμπορική του ως τότε, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα αληθεύει. Βέβαια, όπως έχετε καταλάβει και από τα προαναφερθέντα, δεν πρόκειται για καμιά εύπεπτη ταινία, αντιθέτως είναι όσο φρικτή όσο συνηθίζει ο Κορεάτης, γεγονός που εντείνεται από την χρήση ψηφιακής κάμερας, που κάνει όλες αυτές τις σκηνές βίας να δείχνουν ακόμα πιο ρεαλιστικές, σχεδόν ντοκιμενταρίστικες.

Οφείλω να ομολογήσω πως στην συγκεκριμένη ο Κιμ φαίνεται πως εστιάζει στο να σοκάρει, τακτική που έφτασε στο απόγειό της με την επόμενη δουλειά του, Moebius, για το οποίο αρκεί να αναφέρουμε πως η προβολή του στην Κορέα απαγορεύτηκε λόγω "ανήθικης, αντικοινωνικής έκφρασης, απεικόνισης σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα σε μέλη οικογενείας κτλ και εικόνες και μεθόδους έκφρασης που περιλαμβάνουν περιεχόμενο επιζήμιο για τους νέους, όσο αναφορά την θεματολογία, την βία. τον τρόμο και τον κίνδυνο μιμητικών συμπεριφορών." Ο σκηνοθέτης αναγκάστηκε να κόψει 21 σκηνές για να ξαναθέσει την ταινία στην Επιτροπή Διαβάθμισης Μέσων Ψυχαγωγίας Κορέας (ΚΜΡΒ), πριν καταφέρει τελικά να τον αφήσουν να την προβάλει στους κινηματογράφους της χώρας του.

Για μια ελαφρώς πιο αναλυτική περιγραφή εδώ:
http://www.kulturosupa.gr/index.php/cinemania/kim-ki-ntouk-9185/#.VXV4R8-qpBc

_________________
https://www.facebook.com/groups/118146481693463/
http://sin-kazama82.blogspot.gr/
http://sin-kazama.blogspot.gr/
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος ICQ Αριθμός

Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:  

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας
Σελίδα 1 από 1

Μετάβαση στη:  



Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης