Συμμετέχει από: 01 Μάρ 04Δημοσιεύσεις: 1351Τόπος: ΡόδοςΤώρα Βλέπω: Hayate No Gotoku, Ichigo Mashimaro, Seto No Hanayome
Βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο στο Cracked, και είπα να το Ελληνοποιήσω λίγο. Παρεπιπτόντως το άρθρο είναι επιστημονικό. Οι πολιτικές νύξεις, όπου γίνονται, δεν γίνονται για λόγους προπαγάνδας αλλά για να κάνουν το άρθρο περισσότερο κατανοητό. Αξίζει πραγματικά να το διαβάσουμε διότι εξηγεί ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ...
Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη που δεν χρησιμοποιώ την λειτουργία της παράθεσης, αλλά το άρθρο έχει μια πληθώρα επιστημονικών πηγών που θέλω να μπορείτε να δείτε σε περίπτωση που θέλετε να χρησιμοποιήσετε το άρθρο σε μια σχολική εργασία για παράδειγμα.
5 Επιστημονικοί Λόγοι που οι Άνθρωποι που έχουν εξουσία είναι κατακάθια
Μια μελέτη προσωπικοτήτων κάποτε έδειξε ότι, σαν ομάδα, οι κατα συρροή δολοφόνοι (serial killers) είχαν τα υψηλότερα αποτελέσματα σε χαρακτηριστικά όπως "επιφανειακή γοητεία, υπερβάλλουσα αντίληψη της αξίας του εαυτού, ευφράδεια στον λόγο, ψευδολογία, έλλειψη μετάνοιας και εκμετάλλευση συνανθρώπων". Η άλλη ομάδα που είχε και αυτή υψηλά αποτελέσματα στα παραπάνω ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά ήταν... οι πολιτικοί.
Η επιστήμη έχει δείξει ξανά και ξανά ότι η εξουσία όχι μόνο προσελκύει κατακάθια αλλά τα δημιουργεί κιόλας. Με αυτή τη διατύπωση στις παραμονές των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών ορίστε το πιο τρομαχτικό άρθρο που θα διαβασετε αυτό τον μήνα.
#5-Εξουσία και εγωπάθεια πάνε χέρι-χέρι
Δοκιμάστε το παρακάτω για εμάς: Γράψτε τη λέξη "ΑΣΕ" στο κούτελό σας με ένα μαρκαδώρο. Εάν δεν θέλετε να το κάνετε αυτο, απλά φανταστείτε ότι το γράφετε, αλλά πραγματικά φανταστείτε ότι έχετε πραγματικά τα γράμματα στο μέτωπο σας.
Συγκρατήστε αυτή τη σκέψη.
Η επιστήμη ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο τα άτομα που έχουν εξουσία δεν νοιάζονται για εσάς: σκέφτονται συνέχεια τον εαυτό τους. Έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτο.
Πρώτα από όλα, ερευνητές παρατήρησαν ότι σε καταστάσεις δίχως ηγεσία, αυτοί που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους θα πάρουν κυριολεκτικά την κατάσταση στα χέρια τους, με καλά ή κακά αποτελέσματα. Αυτό φαίνεται λογικό -πιστεύουν ότι είναι ικανοί και γι' αυτό πρέπει να είναι αρχηγοί. Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι αυτή η ίδια συχνά αυθαίρετη αυτοεμπιστοσύνη πείθει αρκετούς να τους ακολουθήσουν. Και με αυτό τον τρόπο, με το να είναι οι μεγαλύτεροι καυχησιάρηδες στην ομάδα, καταφέρνουν να "πάνε ψηλότερα" από τους υπόλοιπους.
(Το "Απόστολος Γκλέτσος" είναι θέση εξουσίας, έτσι
Το άλλο πρόβλημα είναι ότι οι ναρκισσιστές μπορούν να διοικήσουν αποτελεσματικά -βραχυπρόθεσμα. Είναι καλοί στο να πείθουν τους άλλους ότι έχουν όλες τις απαντήσεις, αλλά δεν μπορούν να ξεχάσουν το συμφέρον τους αρκετά για να συγκεντρωθούν σε μακροπρόθεσμους στόχους, όπως πχ "να μην φαληρίσουν οι μέτοχοι της εταιρίας". Στην πραγματικότητα, η εξουσία χειροτερεύει μόνο τα πράγματα, το οποίο μας επαναφέρει στο "ΑΣΕ" που γράψατε στο μέτωπό σας.
Όταν γράψατε τα φανταστικά γράμματα που κατέληξε το γράμμα "Α"; Στα αριστερά σας έτσι ώστε να φαίνεται κανονικά όταν το κοιτάς στον καθρέφτη; Έτσι γράφουν οι περισσότεροι -απο τα αριστερά προς τα δεξιά.
(Εκτός εάν είστε Ασιάτης.)
Αυτό όμως θα έκανε τη λέξη να φαίνεται ανάποδα σε οποιονδήποτε άλλο προσπαθεί να την διαβάσει. Εάν σταματήσατε να το σκεφτείτε και μετά γράψατε προσεκτικά τα γράμματα και την λέξη ανάποδα έτσι ώστε να μπορεί να διαβαστεί απο κάποιον που σας βλέπει, αυτό λέει πολλά για την συμπεριφορά σας και πως αντιμετωπίζετε τους συνανθρώπους σας.
Το Πανεπιστήμιο του Northwestern έκανε ακριβώς αυτό το πείραμα. Επέλεξαν τυχαία μια ομάδα ανθρώπων να κρατήσουν μια θέση εξουσίας κατά την διάρκεια της μελέτης και μια άλλη στην οποία κανένας δεν είχε δύναμη. Αργότερα, τους ανάθεσαν κάτι πολύ απλό: να ζωγραφίσουν το γράμμα "Ε" στο κούτελό τους. Το ίδιο πράγμα που κάνατε και εσείς ζωγραφίζοντας το "ΑΣΕ".
Τα αποτελέσματα ήταν ανυσηχητικά. Αυτοί που ανήκαν στην ομάδα με εξουσία ήταν σχεδόν τρείς φορές πιθανότερο να ζωγραφίσουν το γράμμα ανάποδα με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ανάγνωσή του από άλλους. Τα άτομα στην ομάδα δίχως εξουσία ήταν αυτά που σταματήσαν να το σκεφτούν και ζωγράφισαν το γράμμα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν και άλλοι να το διαβάσουν.
(Δεν εικονίζεται: ενδιαφέρον για τους άλλους.)
Ακριβώς: ακόμα και ανούσια αυθαίρετη εξουσία, δωσμένη καθαρά και μόνο στα πλαίσια του πειράματος, ήταν αρκετή να κάνει τους εξεταζόμενους λιγότερο πιθανό να σταματήσουν για λίγα δευτερόλεπτα και να σκεφτούν την αντίληψη των υπολοίπων. Τώρα φανταστείτε τι θα έκανε μια θέση πραγματικής εξουσίας.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή...
#4-Η αίσθηση της δύναμης διευκολύνει το ψέμα
Εκτιμάται ότι ο μέσος άνθρωπος λέει ψέματα μέχρι έξι φορές την ημέρα -θεωρείται μάλιστα ένα σημαντικό σημείο ανάπτυξης στα μωρά, κάτι το οποίο μάλλον σημαίνει ότι κανένας δεν θα σε αποδεχτεί σαν άτομο μέχρι να μάθεις να κατεβάζεις μπούρδες για να ξεμπλέκεις. Μπορούμε συνεπώς εύκολα να φανταστούμε πόσα πολλα ψεματα μας λενε συνεχώς οι πολιτικοί και οι διοικητές μας προκειμένου να αποκτήσουν ή να διατηρήσουν τις υπολήψεις τους. Υπάρχει μάλιστα μια αρκετά καλή επιστημονική εξήγηση γι' αυτό.
(Προσοχή! Έκθεση στη αλήθεια ίσως προκαλέσει αναφυλαξία.)
Αυτό εκ' πρώτης όψεως είναι πασιφανές -οι ψεύτες τείνουν να παίρνουν θέσεις εξουσίας επειδή ειναι τόσο καλοί στο ψέμα (κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται επιστημονικά), αλλά υπάρχει ένας αρκετά πιο περίεργος παράγοντας που παίζει ρόλο στο φαινόμενο αυτό.
Ερευνητές στο Columbia Business School χρησιμοποιήσαν παρόμοιες συνθήκες με το παραπάνω πείραμα με το γράμμα "Ε" όπου έκαναν ένα παιχνίδι ρόλων στο οποίο δύο ομάδες χωρίστηκαν σε "ηγέτες" και "υποκείμενα". Οι "ηγετες" έλαβαν ένα πολυτελές, τεράστιο γραφείο ενώ τα "υποκείμενα" ένα μικρό δωμάτιο δίχως παράθυρα. Όλοι τους στην συνέχεια μπήκαν στον πειρασμό να πουν ψέματα (βρήκαν ένα χαρτονόμισμα των 100 δολαρίων και βρέθηκαν σε μια κατάσταση όπου έπρεπε να πουν ψέματα εάν ήθελαν να το κρατήσουν).
(Ίσως θα έπρεπε απλά να βουτηξουν τα λεφτά και να την κοπανήσουν.)
Μετά από ένα γύρο έντονης ψευδολογίας και οι δύο ομάδες έδωσαν δείγματα για αναλύσεις επιπέδων ορμωνών άγχους. Οι ερευνητές μελέτησαν επίσης την βιντεοκασσέτα στην οποία τα αντικείμενα μελέτης ψεύδονται. Το αποτέλεσμα, με δικά τους λόγια:
"Άτομα χωρίς εξουσία έδειξαν τις αναμενόμενες συναισθηματικές, νοητικές, φυσιολογικές και συμπεριφορικές ενδείξεις της εξαπάτησης. Αντίθετα, τα άτομα με εξουσία δεν έδειξαν κανένα συναισθηματικό, νοητικό, φυσιολογικό ή συμπεριφορικό σημάδι εξαπάτησης."
Και πάλι, αυτο έγινε μετά από μερικές ώρες τελείως ψεύτικης εξουσίας. Τα άτομα της έρευνας επιλέχθηκαν τυχαία, αλλά όταν τοποθετήκαν σε ένα δωμάτιο που τους έκανε να αισθάνονται σημαντικοί τα αισθήματα τύψης σχετικά με το ψέμα εξαφανίστηκαν.
Και αυτό τους έκανε καλύτερους ψεύτες. Όταν λέμε ψέματα υπό κανονικές συνθήκες αισθανόμαστε τύψεις και άγχος κάτι το οποίο προκαλεί φυσιολογικες αντιδρασεις που φανερώνουν άθελά μας στους άλλους ότι τους λέμε ψέματα. Υπο συνθήκες εξουσίας όμως συμβαίνει το αντίθετο. Μάλιστα, η συγκεκριμένη έρευνα έδειξε ότι τα άτομα με εξουσία, αντί να αισθάνονται αρνητικά συναισθήματα, κατά την διάρκεια της εξαπάτησης είχαν μια θετική εσωτερική αντίδραση. Τα άτομα αυτά βίωσαν μια αίσθηση ευχάριστης χαλάρωσης ενώ έλεγαν ψέματα στους εξεταστες τους.
Ήταν λες και το αίσθημα της εξουσίας τους έκανε να αισθάνονται ότι οι φυσιολογικοί ηθικοί κανόνες δεν ισχύουν για αυτούς. Το οποίο μας οδηγεί...
(Στον Επίσκοπο Εφραιμ. Επίσης στο επόμενο σημείο μας.)
#3-Πειράματα δείχνουν ότι εξουσία και υποκρισία είναι συνδεδεμένες στο μυαλό μας.
Και πάλι, αυτό είναι κάτι που μπορεί να μετρηθεί σε πειράματα. Και πάλι, ο συσχετισμός είναι ο αντίθετος απο αυτόν που αναμένεται.
Ένας Ολλανδός ερευνητής έκανε μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή αυτή την φορά, χρησιμοποιώντας πέντε διαφορετικά πειράματα για να προσπαθήσει να δώσει μια αίσθηση εξουσίας με διαφορετικές μεθόδους κάθε φορά. Αυτό μάλλον έγινε για να είναι βέβαιος ότι τα αποτελέσματα δεν είναι απλά αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού ρόλων.
(Δοκιμάσαν D'n'D v3.5, GURPS και Lineage)
Σε ένα πείραμα πήρε στην τύχη άτομα και τα έβαλε να "παίξουν" μια φανταστική κυβέρνηση, με τετοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν "ηγέτες" και "υποκείμενα", όπως στα προηγούμενα πειράματα. Σε άλλες ομάδες ζητήθηκε να περιγράψουν έντονα μια περίοδο κατά την οποία είχαν εξουσία ωθώντας τους παράλληλα να ανακαλέσουν το αίσθημα της δύναμης που είχαν εκείνη την εποχή. Κανένα από τα άτομα που εξετάζονταν δεν είχε καμία ιδέα σχετικά με το αντικείμενο της έρευνας.
Οι εξεταζόμενοι στην συνέχεια έλαβαν ένα ερωτηματολόγιο με διάφορες ηθικές ερωτήσεις "γκρίζης περιοχής" (όπως πχ εάν είναι εντάξει για κάποιον να ξεπεράσει το όριο ταχύτητας εάν έχει αργήσει σε ένα ραντεβού). Μετά απο μια σύντομη περίοδο αίσθησης εξουσίας οι "ηγέτες" ήταν περισσότερο προετοιμασμένοι απο τα "υποκείμενα" να παραβιάσουν τους κανόνες προς όφελός τους εάν αυτό ήταν απαραίτητο. Όταν όμως έλαβαν ερωτήσεις που ερευνούσαν εάν ήταν εντάξει για άλλους να παραβιάζουν κανόνες οι "ηγέτες" ήταν αρκετά πιο αυστηροί με τους παραβάτες από ότι τα "υποκείμενα".
Είναι σκληρό να είσαι υποκείμενο.
Με όποιο τρόπο και να εμφυσούνταν το αίσθημα της εξουσίας στα αντικείμενα, τα αποτελέσματα ήταν ίδια: σε σύντομο χρονικό διάστημα το αίσθημα της εξουσίας ενεργοποιεί έναν διακόπτη στο μυαλό που λέει "Οι κανόνες δεν ισχύουν για μένα, ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΣΑ!!!"
(ΓΙΑ ΜΑΣΑ ΕΙΠΑ!!! )
Αυτό που είναι ακόμα πιο περίεργο είναι ότι τα άτομα αυτά στα οποία εμφυσήθηκε μια αίσθηση αδυναμίας, τα "υποκείμενα" δηλαδή, πήγαν προς εντελώς αντίθετη κατεύθυνση -ήταν περισσότερο αυστηροί με τον εαυτό τους από το φυσιολογικό. Σκεφτείτε λίγο τι υποδηλώνει αυτό για την κοινωνία μας: άτομα τα οποία είναι αδύνατα αισθάνονται σαν αποτέλεσμα λιγότερο άξια για εξουσία και παραμένουν κατά συνέπεια αδύνατα.
#2-Η εξουσία δημιουργεί μια εσφαλμένη υπερεκτίμηση των ικανοτήτων σου.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι "δυνατοί" παίρνουν ρίσκα. Αυτό είναι άμεση συνέπεια της αυτοπεποίθησής τους καθώς και του αισθήματος ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν στον κόσμο, και είναι κάτι το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία σε κάθε τομέα, απο τον πόλεμο και την πολιτική έως τα αθλητικά.
Ωστόσο όμως τα πράγματα λειτουργούν και αντίστροφα. Εάν κάποιος βρεθεί σε θέση εξουσίας η αντίληψη των ικανοτήτων του διαστρεβλώνει κάθε αίσθηση λογικής που έχει.
("Πάμε να ξαναπάρουμε το Euro!")
Η επόμενη μελέτη έγινε στο Πανεπιστήμιο του Stanford. Η προετοιμασία ήταν παρόμοια με το πείραμα της υποκρισίας, με τους ερευνητές να εμφυσούν μια αίσθηση δύναμης στα αντικείμενα της έρευνας, βάζοντάς τους να γράψουν σχετικά με μια κατάσταση στην οποία είχαν εξουσία απέναντι σε κάποιο άτομο. Υπήρχαν δυο ομάδες ελέγχου: η μια έγραψε για μια περίοδο κατα την οποία αισθάνονταν αδύναμοι ενώ η άλλη δεν έγραψε τίποτα και μάλλον ζωγράφισε καραγκιοζάκια στις κόλλες αναφοράς. Και πάλι, η επιλογή των ατόμων που εντάχθηκαν στις "δυνατές" και "αδύνατες" ομάδες ήταν τελείως τυχαία. Το τι επάγγελμα είχαν και το πόσο "δυνατοί" αισθάνονταν στην πραγματική τους ζωή δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην επιλογή τους.
Στη συνέχεια οι ερευνητές τους έκαναν μια προσφορά: Θα έριχναν μερικά ζάρια και, εάν μάντευαν σωστά το αποτέλεσμα, θα πληρωνόντουσαν. Ωστόσο όμως είχαν την επιλογή ή να ρίξουν τα ζάρια οι ίδιοι ή να αφήσουν κάποιο άλλο να τα ρίξει για αυτούς. Η επιλογή ήταν ανόητη -τα ζάρια δεν είναι παιχνίδι δεξιοτεχνίας. Αυτό είναι και το νόημα των ζαριών. Εάν υπάρχει κάποιος που να είναι πολύ καλός στο να κάνει τα ζάρια να προσγειώνονται με συγκεκριμένο τρόπο, ΤΩΡΑ θα βρίσκεται σε ένα τραπέζι ζαριών και θα φαληρίζοντας ένα ή περισσότερα καζίνο.
(Στα ζάρια αρέσει το κούνημα, αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα.)
Παρόλα αυτά, ενω οι "αδύναμες" ομάδες και οι ομάδες ελέγχου παρέδωσαν την ευθύνη σε ποσοστό 30-40%, το 100% των "δυνατών" υποκειμένων επέλεξαν να ρίξουν τα ζάρια μόνοι τους. Έχοντας "πάρει αέρα" από την τελείως ψεύτικη αίσθηση εξουσίας που τους δόθηκε, πίστεψαν ότι μπορούσαν να προβλέψουν ένα τελείως τυχαίο αποτέλεσμα καλύτερα από όλους τους υπόλοιπους. Μονό και μόνο επειδή ένας τύπος με άσπρη ποδιά τους έκανε να αισθάνονται ισχυροί.
Τα πράγματα δεν τελειώνουν εδώ. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι άτομα που διαθέτουν εξουσία βλέπουν τον κόσμο πιο θετικά και κατά συνέπεια είναι περισσότερο πιθανό να αναλάβουν ρίσκα βασισμένοι στην τυφλή πίστη ότι τα πράγματα θα τους έρχονται πάντα δεξιά επειδή είναι υπέροχοι. Εάν έχετε παρακολουθήσει προσεκτικά θα έχετε καταλάβει ότι αυτοί που έχουν εξουσία βλέπουν τον κόσμο σαν ένα τεράστιο παλάτι στο οποίο έχουν υπερδυνάμεις.
(Χα-Χα! Οι θεϊκές μου δυνάμεις έφεραν και πάλι εξάρες στο τάβλι! )
Πιστεύω ότι έχετε αρχίσει να παρατηρείτε κάτι: ότι ακόμα και μια μικρή αίσθηση εξουσίας σε οδηγεί στην πεποίθηση ότι ανήκεις σε μια άλλη, ανώτερη φυλή του ανθρώπινου είδους. Έχοντας λοιπόν λάβει αυτό υπόψη...
#1-Η αίσθηση της εξουσίας προκαλεί έλειψη συμπόνιας.
Θεωρητικά, οι πολιτικοί στην εποχή της δημοκρατίας πρέπει να αισθάνονται σχεδόν υπερβολική συμπόνια. Εξάλλου σπαταλούν μια μεγάλη ποσότητα χρόνου και χρημάτων για να εκλεγούν σε πόστα που υπάρχουν για να εγγυόνται την ευημερία των ανθρώπων που "υπηρετούν". Οργανώνουν συγκεντρώσεις και συνέδρια για να ακούσουν τους ψηφοφόρους τους και ρισκάρουν το πολιτικό τους μέλλον προσπαθώντας να περάσουν νόμους για το καλό των πολιτών της χώρας τους.
Και το μόνο που ζητάνε είναι ένα σουβλάκι που και που...
Μια έρευνα σε ένα τεύχος του "Psychological Science" επιχείρησε να δοκιμάσει αυτή την ιδέα. Η μέθοδος ήταν κάπως διαφορετική καθώς αντί να οργανώσουν ένα παιχνίδι ρόλων, οι ερευνητές παρατηρήσαν τα άτομα που έλαβαν μέρος στην έρευνα σχετικά με το πόσο ισχυροί αισθάνονταν στην καθημερινή τους ζωή. Στη συνέχεια ταξινομήθηκαν σε "ισχυρούς" και "αδύνατους" ανάλογα με τα αποτελέσματα των παρατηρήσεων.
Τα αντικείμενα μετά μπήκαν σε ζευγάρια. Ο ένας έπρεπε να εξιστορίσει ένα συναισθηματικά τραυματικό γεγονός που του συναίβει ενώ ο άλλος ήταν συνδεδεμένος σε υπολογιστή ηλεκτροκαρδιογραφήματος, με όλες τις συναισθηματικές και αγχωτικές του ανταποκρίσεις να καταγράφονται.
(Μπα, δεν υπάρχει τίποτα το αγχωτικό εδώ.)
Οι "αδύνατοι" αντέδρασαν όπως ήταν αναμενόμενο να αντιδράσει κάποιος φυσιολογικός άνθρωπος όταν ακούει μια τραγική ιστορία. Οι "ισχυροί" από την άλλη δεν αισθάνθηκαν τίποτα, με την έννοια ότι οι ανταποκρίσεις τους δεν μπορούσαν να μετρηθούν. Αυτό σημαίνει ή ότι δεν αισθάνθηκαν καμία εμπάθεια, ή ότι ήταν απλά καλύτεροι στο να ελέγχουν τα συναισθήματά τους.
Στο τέλος της έρευνας δώθηκε ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο τα αντικείμενα ερωτήθηκαν μεταξύ άλλων εάν θα ήθελαν να διατηρήσουν επαφή με το άτομο με το οποίο συμμετείχαν στην έρευνα έτσι ώστε να διάπιστωθεί εάν τα αντικείμενα δημιούργησαν φιλίες μεταξύ τους. Οι "αδύνατοι" ήθελαν να διατήρησουν επαφή. Οι "ισχυροί" απο την άλλη όχι. Δεν ήθελαν καμία άλλη σχέση με το άτομο με το οποίο ανταλλάξανε προσωπικές ιστορίες.
Αυτό υποδεικνύει κάτι που πάντα υποψιαζόμασταν - ότι μπορεί οι πολιτικοί να σας καλοπιάνουν φιλώντας το μωρό σας, αλλά ουσιαστικά δεν αισθάνονται τίποτα, για αυτούς είναι σαν να φιλούν μια κονσέρβα με φασόλια. Ο τύπος που σας έκλεψε το πορτοφόλι στην λαϊκή θα θυμάται το όνομά σας περισσότερο από αυτούς.
Συμμετέχει από: 31 Μάϊ 04Δημοσιεύσεις: 2829Τόπος: Αθήνα - θεσσαλονίκηΤώρα Βλέπω: OMG!!! πώς βρέθηκε αυτό εκει ?
χμ θέλω να διαβάσω και τα λινκ όταν βρώ χρόνο . . . Η σημερινή κατάσταση μπορεί να επιβεβαιώνει το άρθρο "πανηγυρικά " αλλά δεν νομίζω πώς μπορούμε να βγάζουμε ντετερμινιστικά αποτελέσματα σε κοινωνικές συμπεριφορές (τι γράφω ο %^&*()_^& 3 η ώρα το πρωί ) . . . δεν υπήρξε δλδ ούτε ένας με εξουσία που να μην ήταν κατακάθι ??? δεν το νομίζω . . .
_________________ Not everything that can be counted counts, and not everything that counts can be counted.
Συμμετέχει από: 17 Νοέ 07Δημοσιεύσεις: 157Τόπος: Βεροια - ΠρέβεζαΤώρα Βλέπω: One-Piece,Naruto,Bleach,Fairy Tail, Gintama, Durarara! και την ζωη μου να μικραινει
Υπήρχαν κάποιοι που ήταν η εξέρεση που επιεβαιώνει τον κανόνα, γιαυτο όμως και η θητεία τους δεν κράτησε και πολύ.
_________________ THERE ARE NO CHOICES, NOTHING BUT A STRAIGHT LINE. THE ILLUSION COMES AFTERWARDS WHEN YOU ASK "WHY ME?" AND
"WHAT IF?" WHEN YOU LOOK BACK, SEE THE BRANCHES, LIKE A PRUNE BONSAI TREE, OR A FORKED LIGHTNING. IF YOU HAD DONE SOMETHING DIFFERENTLY, IT WOULDN'T BE YOU, IT WOULD BE SOMEONE ELSE LOOKING BACK, ASKING A DIFFERENT SET OF QUESTIONS...
Συμμετέχει από: 22 Μάρ 04Δημοσιεύσεις: 723Τόπος: ΣαππόροΤώρα Βλέπω: Την οθόνη του υπολογιστή μου.
Δε νομίζω ότι το θέμα ήθελε και επιστημονική ανάλυση για να γίνει κατανοητό. Λίγο παρατηρητικό μυαλό χρειάζεται και σύντομα θα καταλάβεις ότι αυτοί που έχουν εξουσία (δεν τους λέω δυνατούς, πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές είναι άτομα αδύνατα που έχουν ανάγκη αυτοϊκανοποίησης), είναι συνήθως κατακάθια.
Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχουν αυτά τα κατακάθια, αλλά ότι οι πολλοί τους εμπιστεύονται.
Αν και στην παρούσα κατάσταση, θα έλεγα ότι όλοι πια, ακόμη και μικρά παιδιά, τους έχουν μάθει και έμαθαν να "αποκωδικοποιούν" τα λόγια τους.
Οπότε οποιοδήποτε άρθρο, ενδιαφέρον και να είναι, είναι ΉΔΗ γνωστό ΠΑΝΤΟΥ.
Θέλω να προσθέσω και το εξής:
Στην περίπτωση του Παπανδρέου με την πασίγνωστη φράση "Λεφτά υπάρχουν!", την έχει αποκωδικοποιήσει ολόκληρος ο κόσμος ως "Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν", γιατί είναι πολύ φανερό ότι με το χοντρό έλλειμμα και τα ΔΙΚΑ τους λάθη, τα έχουν φάει και κλέβουν τον κόσμο κι από πάνω. Οπότε λεφτά δεν υπάρχουν για τον λαό, αλλά για τους χουντικούς(μπάτσους, πολιτικούς κ.α.).
Στην περίπτωση του Σαμαρά, αν και ειρωνικά όλοι συμφωνούμε ότι στην εξεταστική έχει να ξεκινήσει ολόκληρη ιστορία από το 1980 από την ημέρα που θέσπισαν την Βουλευτική Ασυλία για τα αποτυχημένα οικονομικά και τα σκάνδαλα τους, τα οποία οι ίδιοι εκμεταλλεύτηκαν την Β. Ασυλία για να τα πράξουν, αλλά έχουμε μάθει πια και την Ν.Δ. γιατί μας έφερε στο χάλι αντί να δώσει ΑΛΗΘΙΝΗ ανάπτυξη και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Και τα 2 κόμματα αποδείχτηκαν χουντικά και ένα καρό απατεωνιών, ακόμη χειρότερων κι από τον Ιούδα Ισκαριώτη τον ίδιο.
Τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές να δω ποίον θα ψηφίσουν οι Έλληνες πατριώτες και πολίτες μετά απ' όσα τράβηξαν...
Φαντάζομαι τι τραβάνε και στο εξωτερικό, ιδίως στην Αργεντινή.
Μου αρεσε και βρηκα αρκετα ενδιαφερον το αρθρο..! Ναις ουάν powerboy-kun!
Αντι-συνοψιζει το κλισε
"power corrupts , absolute power corrupts absolutely"
Τουλαχιστον δινεται μια λογικη εξηγησει γιατι σχεδον παντα το αφεντικο ειναι ενα ακαρδο μπασταρδι που τον ενδιαφερει μονο πως θα εξουσιασει,πως θα πλουτισει και αλλο, πως θα φανει ανωτερο τσαλαπατωντας αλλους κτλ
_________________ "Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster.
And when you stare into the abyss the abyss stares back at you"
ΔΕΝ ειναι δυνατοι... Αδυναμοι ειναι στην πραγματικοτητα που κρυβονται πισω απο μια καρεκλα χρησιμοποιωντας αλλους για να εφαρμοσουν τα δικα τους θελω στην κοινωνια...
Ο συγκεκριμενος μαλιστα στην απο κατω φωτογραφια οχι μονο ηταν ενας χοντρος αδυναμος χαρακτηρας (που γελουσε συνηθως και σαν χαζοχαρουμενο μοσχαρι μπροστα τον φακο) αλλα ηταν επισης τεμπελης, αδιαφορος και λαμογιο. Οι αδυναμιες του εκαναν φοβερη ζημια στην χωρα, αμα δεν τον προστατευε η γαλαζια κλικα του και το συστημα τωρα κανονικα θα ηταν φυλακη...
Χωρις τους "δικους τους" τετοια ατομα δεν εχουν καμια δυναμη και ουτε στον ηλιο μοιρα
Αδυναμοι ειμαστε εμεις που υποτασομαστε με την θεληση μας σε τιποτενια ατομα που απλα εχουν χρηματα ,γνωριμιες και μπραβους (θυμιζει λιγο μαφια αυτο ε?)
_________________ "Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster.
And when you stare into the abyss the abyss stares back at you"
Συμμετέχει από: 01 Μάρ 04Δημοσιεύσεις: 1351Τόπος: ΡόδοςΤώρα Βλέπω: Hayate No Gotoku, Ichigo Mashimaro, Seto No Hanayome
Βασικά το όλο ζήτημα είναι ότι η εξουσία διαφθείρει σε όλα τα μέτωπα και επί του παρόντος στο σημερινό πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γίνουν οι διάφοροι πολιτικοί υπόλογοι.
Οι Αρχαίοι Αθηναίοι γνώριζαν ότι η εξουσία διαφθείρει τον άνθρωπο και γι' αυτό θέσπισαν τον λεγόμενο "εξοστρακισμό" -για να αποτρέψουν τους πολιτικούς τους να γίνονται κατακάθια τα οποία ενδιαφέρονται μόνο για εξουσία και αξιώματα. Λέγεται μάλιστα ότι ο λόγος που ο Περικλής ήταν τόσο καλός και μετρημένος πολιτικός (αν και σύγχρονες αναλύσεις της προσωπικότητάς του δείχνουν ότι σίγουρα δεν ήταν άγιος) ήταν ότι φοβόταν τον εξοστρακισμό καθώς ο μέντοράς του, ο οποίος ήταν δεινός ομιλητής και αριστοκράτης, είχε εξοστρακιστεί αφού είχε υποκινήσει τον φόβο και την αντιπάθεια των Αθηνών.
Οι πολιτικοί μας και γενικά τα άτομα που δεν έχουν εξουσία σίγουρα δεν είναι δυνατά από άποψη χαρακτήρα. Ούτε είναι δυνατοί από άποψη υπόληψης. Επιπλέον, εάν κάτι υποδεικνύει το παραπάνω επιστημονικό άρθρο είναι ότι μετά από τόσα χρόνια εξουσίας έχουν απομονωθεί τόσο πολύ από τον υπόλοιπο κόσμο που κυριολεκτικά ζουν σε άλλο πλανήτη.
Αυτό που πρέπει να γίνει συνεπώς είναι να θεσπιστεί ένα είδος "εξοστρακισμού" ο οποίος να βάζει τον πολιτικό στην θέση του -όχι εξορία, αλλά άρση της πολιτικής ασυλία, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για άτομα τα οποία ο λαός πιστεύει ότι καταχράζονται την περιουσία τους.
Αυτό που πρέπει να γίνει συνεπώς είναι να θεσπιστεί ένα είδος "εξοστρακισμού" ο οποίος να βάζει τον πολιτικό στην θέση του -όχι εξορία, αλλά άρση της πολιτικής ασυλία, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για άτομα τα οποία ο λαός πιστεύει ότι καταχράζονται την περιουσία τους.
Ομως ο ιδιος ο πολιτικος θα πρεπει να ψηφισει αυτο τον νόμο , που σιγα μην το κανει. Ειναι σαν να σου πω να βαλεις εναν ορο στο συμβολαιο της δουλειας σου που να λεει οτι αμα μερικες μερες δεν εισαι τοσο καλος, τοτε να σου κοβεται ο μισθος ολου του μηνα , για ΄΄να γινεις καλυτερος΄΄
Πρεπει να αλλαξει το παρον συστημα ναι, αλλα
1)πως θα γινει
2)τι θα γινει
_________________ "Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster.
And when you stare into the abyss the abyss stares back at you"
Υπάρχει κάτι που συνηθίζω να λέω: "Το καλό με τη δημοκρατία είναι πως οι πολλοί και ανόητοι κυβερνώνται από αυτόν που τους αξίζει. Το κακό είναι πως και οι λίγοι σοφοί που υπάρχουν κυβερνώνται από τον ίδιο."
Νομίζουν πολλοί πως το πρόβλημα είναι στους πολιτικούς, πως οι πολιτικοί φταίνε για όλα τα στραβά που γίνονται στη χώρα, και πως οι πολιτικοί είναι που πρέπει να τιμωρηθούν και να αλλάξουν. Έρχομαι, λοιπόν, εγώ και λέω: Ναι, τα κάνουν όλα αυτά οι πολιτικοί, αλλά ποιός είναι που τους έδωσε την εξουσία με την ψήφο του;
Έχουμε δημοκρατία, και κάθε τέσσερα χρόνια, ενίοτε και λιγότερα, καλείται ο κόσμος να επιλέξει σε ποιόν θα δώσει εξουσία. Κάθε φορά όμως δίνει εξουσία στα λάθος άτομα, και κάθε φορά δεν φταίει ο λαός που τους έδωσε εξουσία, αλλά τα ίδια εκείνα τα άτομα.
Ο λαός είναι εκείνος που πρέπει να αλλάξει. Ο λαός, που αντί να ψηφίζει με βάση ποιός θα κυβερνήσει καλύτερα, ψηφίζει με βάση την οικογενειακή παράδοση, με βάση προσωπικής γνωριμίας με τον υποψήφιο, με βάση ποιός έβαλε/θα βάλει το παιδί του ή τον ίδιο στο δημόσιο. Ο λαός που πουλάει την ψήφο του για προσωπικό κέρδος, αντί σκεφτεί δέκα και είκοσι φορές πριν ψηφίσει, σκεπτόμενος σε συλλογικό επίπεδο. Ο λαός που δεν σκέφτεται πως κάθε φορά που ψηφίζει καθορίζει στη ουσία το μέλλον των παιδιών όλων των πολιτών. Ο λαός που ψηφίζει απερίσκεπτα, και μετά κάθεται σαν τους μοιραίους του Βάρναλη να αναρρωτιέται ποιός φταίει για αυτή την κατάσταση. Και πάντα φταίει κάποιος άλλος.
Οι πολιτικοί δεν πήραν την εξουσία μόνοι τους. Εμείς τους τη δώσαμε. Αν οι πολιτικοί, λοιπόν, είναι κατακάθια, εμείς που τους δίνουμε δύναμη τι ακριβώς είμαστε; Υπάρχει ένα ρητό που λέει: "Με εξαπάτησες μια φορά, ντροπή σου. Με εξαπάτησες δύο φορές, ντροπή δική μου." Ντροπή όλων μας λοιπόν.
Θυμηθείτε παρακαλώ αυτά τα δύο θέματα, και ξαναδιαβάστε τα προτού ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές.
Μες στην υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές,
(απάνου εστρίγγλιζε η λατέρνα)
όλη η παραία πίναμε εψές,
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής,
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Οσο κι ο νους αν τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται!
(Ηλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος του άσωτου ουρανού,
ω! της αυγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα του δειλινού,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)
Του ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος - ίδιο στοιχιό
του άλλου κοντόμερη η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό,
στο Παλαμίδι ο γυιός του Μάζη
κ' η κόρη του γιαβή στο Γκάζι.
-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
-Φταίει ο θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
"ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.
Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
_________________ "Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου." Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει!
Συμμετέχει από: 21 Νοέ 07Δημοσιεύσεις: 2433Τόπος: Uk WolverhamptonΤώρα Βλέπω: Γραμμές κώδικα όλη την ώρα.
Ti mas kanei na pistevoume oti akoma kai an psifizame tous swstous tha eklegontan? Epipleon ti mporeis na kaneis se mia xwra pou den iparxei oute enas swstos politikos? Akoma kai kaneis na mi psifize pali kapoios tha eklegontan...
Nai men na voithisoume tous pantes kai na mi kitame to simferon mas kai mpla mpla mpla alla as eimaste kai logikoi.
_________________
Oh god...He divided by 0! We're all dead! Noooo! Federal agents, capture him!
Oi Πολιτικες παραταξεις στην Ελλαδα εχουν ως εξης για εμενα...
ΠΑΣΟΚ = Σοσιαλιστικα λαμογια (δεν χρειαζονται περαιτερω σχολια τους ζουμε...)
ΝΔ = Δεξια λαμογια, κατι σαν φτηνη απομιμηση του ΠΑΣΟΚ αλλα με πιο συντηρητικα πιστευω (Δεν χρειαζονται περαιτερω σχολια τους εχουμε ζησει...)
ΛΑΟΣ = Κλασσικη (ακρο)δεξια δεν χρειαζονται περαιτερω σχολια...
ΚΚΕ = Απολιθωματα της πρωην Σοβιετικης Ενωσης, κολλημενα σε αποτυχημενες ιδεολογιες και ουτοπιες. Εχουν μερικοι μια ταση μεσα στο κομμα προς τον Σταλινισμο (...κοκκινος φασισμος) και παιζουν υπερβολικα τον ρολο του "εργατοπατερα" κανοντας περισσοτερο κακο παρα καλο στον τοπο (Βλεπε επεισοδια στην Ακροπολη στο Λιμανι του Πειραια κλπ)
ΣΥΡΙΖΑ = (Ψευτο)αριστερα με αντιπατριωτικες φοβιες (αμα δουνε ανθρωπο να κραταει Ελληνικη σημαια βγαζουνε "σπυρακια"...) και νεοταξικες ιδεολογιες βασισμενες σε πολυπολιτισμικες πατεντες κρυβοντας τα πιστευω τους πισω απο τον αντιρατσισμο. Το παιζουν "ανετοι" ""χαρουμενοι" και "τρεντι" για να προσελκυσουν την ψηφο της νεολαιας κατι που εμενα με νευριαζει αφανταστα προσωπικα. Το θεωρω παρα πολυ ψευτικο το στυλακι τους...
ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ...
Και το καλύτερο είναι ότι το μισό ΠΑΣΟΚ και το 1/3 της ΝΔ είναι φοροφυγάδες, όπως και ανακάλυψε ο Φαλσιάνι πρόσφατα, μαζί με λίγους από τους 2000+ Έλληνες πολίτες.
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης
