Η μεγαλύτερη κοινότητα στην Ελλάδα με θέμα τα Anime, Manga και Games από την Ιαπωνία. Με δραστηριότητες όπως Anime Podcast, Gallery, Ιαπωνικό λεξικό και πολλά άλλα. The biggest Anime, Manga, Games and Japan community in Greece, in Greek. Podcasts, Anime Image Galleries, Anime Reviews, Anime Database, Blogs, Japanese Dictionary and much more.
Αρθρο:
Η Ιαπωνέζικη βιομηχανία Anime κινδυνεύει!

 Κυκλοφορία   06/05/2004
 Συντάκτης   powerboy
 Προβολές   28617

8.7
Σχολιάστε / Βαθμολογήστε!

Ορίστε ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο το οποίο βρήκα στο J-Ent mailing list. Μιλάει για τις δυσκολίες και τους κινδύνους που περνάει η Ιαπωνέζικη βιομηχανία κινουμένων σχεδίων και αξίζει πραγματικά να το διαβάσετε:

Είναι γεγονός ότι το 60% των κινουμένων σχεδίων που παράγονται παγκοσμίως είναι Ιαπωνέζικες παραγωγές. Τα Ιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια περιλαμβάνουν εξαιρετικά δημοφιλείς σειρές όπως τα γνωστά ?Pokemon? και ?Dragonball?.

O Shuhei Kishimoto όμως, διευθύνων σύμβουλος στο Ινστιτούτο Έρευνας Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας εκφράζει σοβαρές αμφιβολίες και φόβους σχετικά με το μέλλον της Ιαπωνέζικης Βιομηχανίας κινουμένων σχεδίων στο άρθρο «Τα Ιαπωνέζικα Κινούμενα σχέδια θα καταρεύσουν εάν δεν αλλάξει τίποτα» του Chuo Koron.

O Kishimoto βγάζει στην φόρα την εκμετάλευση των δημιουργών κινουμένων σχεδίων, οι οποίοι δουλεύουν σαν υπεργολάβοι, από τις τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εταιρίες οι οποίες αναλαμβάνουν την διανομή του τελικού προϊόντος-έργου στο κοινό.

Προκειμένου η κορεσμένη αυτή επιχείρηση να αναπτυχθεί σε στρατηγική βιομηχανία, σύμφωνα με τον Kishimoto, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί δίκαιος και δημιουργικός ανταγωνισμός μέσω εφαρμογής του Νόμου Καταπολέμησης Μονοπολίων, καθώς και η δημιουργία ενός εμπορικού περιβάλλοντος-κατεστημένου στο οποίο οι παραγωγοί μπορούν να συγκεντρώσουν δικό τους κεφάλαιο.

Σύμφωνα με τον Kishimoto, οι χορηγοί των anime κρύβουν το κόστος των διαφημίσεων από της εταιρίες παραγωγής anime οι οποίες είναι κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στην περίπτωση ενός 30-λεπτου προγράμματος για προβολή σε τηλεοπτικό δίκτυο οι χορηγοί δίνουν στην εταιρία παραγωγής ένα ποσο από οχτώ έως δώδεκα εκατομύρια Γιέν (60.000 έως 90.000 Ευρώ) το οποίο δεν είναι αρκετό για να καλύψει το κόστος παραγωγής. Έτσι βασίζονται στα πνευματικά δικαιώματα από την πώληση εμπορευμάτων σχετικών με το anime και με διαδικασίες διανομής του σε χώρες του εξωτερικού προκειμένου να ισοσταθμίσουν τις απώλειες. Λόγω αυτού του συστήματος αρκετές εταιρίες παραγωγής οδηγούνται σε πτώχευση και κλείνουν ή αγοράζονται από μεγαλύτερες.

Ωστόσο υπάρχουν μερικά ευοίωνα σημάδια στον ορίζοντα. Το Υπουργείο Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας της Ιαπωνίας αναμένεται να δημιουργήσει ειδικό γραφείο το οποίο θα ασχολείται με την δίκαιη εμπορευματοποίηση anime και λοιπών εκπομπών σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ μεγάλες τράπεζες αναμένεται να λαμβάνουν υπ? όψιν τους τα πνευματικά δικαιώματα όταν δίνουν παρατάσεις σε δάνεια.

Αυτό όμως δεν είναι αρκετό καθώς υπάρχουν και άλλα προβλήματα για τα οποία δεν έχει βρεθεί λύση όπως η απουσία παροχών για πνευματικά δικαιώματα στον Νόμο Περι Επενδύσεων Επιχειρήσεων, κάτι το οποίο εμποδίζει σημαντικά τις προσπάθειες δημιουργίας σχήματος δόμησης για συγκέντρωση κεφαλαίου από τις εταιρίες παραγωγής.


Ακολουθεί προσωπική γνώμη και άποψη:

Είναι αρκετά ενδιαφέρον να βλέπεις τα anime από μια τελείως διαφορετική σκοπιά, την οικονομική.

Έχοντας γνωρίσει κάποια άτομα τα οποία έχουν ασχοληθεί με την δημιουργία anime στην Ιαπωνία, μπορώ να πώ με βεβαιότητα ότι η δημιουργία ενός anime είναι μια αρκετά επίπονη διαδικασία. Όταν βλέπεις ένα anime είναι αρκετά εύκολο να ξεχάσεις ότι αυτό που βλέπεις είναι αποτέλεσμα προσπάθειας και συνεργασίας πολλών ανθρώπων.

Η εργασία με μια εταιρία παραγωγής anime, ιδιαίτερα όταν αυτή η εταιρία είναι μικρομεσαία, όπως οι περισσότερες στην Ιαπωνία, είναι αρκετά κουραστική και δύσκολη. Οι σχεδιαστές δουλεύουν υπερωρίες, πολλές φορές χωρίς να πηγαίνουν οι ίδιοι στα σπίτια τους για ολόκληρες εβδομάδες, ενώ η πληρωμή τους σίγουρα δεν είναι αντιπροσωπευτική των υπηρεσιών που παρέχουν.

Προσωπικά με θλίβει αρκετά το γεγονός ότι αρκετές αξιολογες παραγωγές υποβαθμίζονται και δεν γίνονται ευρέως γνωστές επειδή η στυγνή εκμετάλλευση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από της εταιρίες διανομής δεν επιτρέπει στις εταιρίες αυτές να βγάλουν κέρδος από την ίδια τους την δημιουργία. Η όλη κατάσταση θυμίζει κάπως τα εργοστάσια εκμετάλλευσης ανηλίκων σε χώρες του τρίτου κόσμου, και αυτό που το κάνει ακόμα πιο θλιβερό είναι ότι συμβαίνει σε μια χώρα η οποία, υποτίθεται, είναι αρκετά αναπτυγμένη.

Δυστυχώς, εφ? όσον όλα αυτά συμβαίνουν κάπου αρκετά μακριά από εμάς, εμείς οι anime-otakus, πολύ λίγα μπορούμε να κάνουμε για αυτή την κατάσταση. Αξίζει όμως να προσέχουμε τί συμβαίνει στην χώρα του Ανατέλοντος Ηλίου καθώς αντίστοιχο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε ΚΑΙ στην Ελλάδα: Δεν υπάρχει νόμος που να σε προστατεύει από το μονοπώλιο και ο Έλληνας καλλιτέχνης είναι, ουσιαστικά, δέσμιος των εταιριών που διανέμουν την τέχνη του, είτε η τέχνη αυτή είναι η μουσική, είτε το κινούμενο σχέδιο, είτε τα κόμικς.

Σε μια κοινωνία όπου υπάρχουν τέτοιες συνθήκες, είτε Ελληνική είναι αυτή η κοινωνία, είτε Ιαπωνέζικη, η τέχνη είναι πολύ δύσκολο να ανθίσει.

Αξίζει σε αυτό το σημείο να ρίξουμε μια ματιά σε μια άλλη βιομηχανία η οποία κατερρευσε την δεκαετία του ?80, την βιομηχανία των Video Games. Η Atari, στα τέλη της δεκαετίας του ?70 και στις αρχές της δεκαετίας του ?80 κυριαρχούσε στα Video Games με τρόπους που η Sony, η Nintendo, και η Sega δεν θα μπορούσαν καν να φανταστούν. Η Atari έβγαζε δισεκαττομύρια δολλάρια κάθε χρόνο. Τί ήταν όμως αυτό που την σκότωσε και παραλίγο να σκοτώσει την βιομηχανία των Video Games;

Πολύ απλά το γεγονός ότι η Atari δεν έδινε στους προγραμματιστές παιχνιδιών της αυτό που τους άξιζε. Για την Atari ο προγραμματισμός ήταν κάτι το οποίο, θεωρητικά τουλάχιστον, μπορούσε να γίνει από τον καθένα, και ο προγραμματιστής ήταν «αναλώσιμος», κυριολεκτικά δέσμιος της Atari. Η Atari δεν έδινε τα πνευματικά δικαιώματα στους προγραμματιστές, και ένα πολύ μικρό μερίδιο κερδών πηγαινε σε αυτούς. Ο προγραμματιστής που διασκεύασε το Space Invaders, ένα παιχνίδι το οποίο πώλησε πάνω από 2 εκατομύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έκανε εξαιρετικά δημοφιλές το σύστημα της Atari, πήρε 10000 δολλάρια για μια δουλειά τριών μηνών.

Όταν δημιουργήθηκε η Activision, η πρώτη ανεξάρτητη εταιρία παραγωγής παιχνιδιών, από κάποιους αγανακτισμένους υπάλληλους της Atari, οι οποίοι απλά θέλησαν να βγάλουν λεφτά από τις δημιουργίες τους, η Atari έκανε μήνυση. Το αποτέλεσμα της δίκης που ακολούθησε ήταν να αθωωθούν οι προγραμματιστές. Αυτό ακούγεται καλό όμως είχε το έμμεσο αποτέλεσμα, μια πληθώρα άλλων, όχι και τόσο καλών, προγραμματιστών να αρχίζουν να πλημμυρίζουν την αγορά με ένα σωρό χαμηλής ποιότητας παιχνίδια, κάτι το οποίο οδήγησε σε κατάρρευση της αγορά, και συνεπώς της βιομηχανίας των video games. Το 1983, τα παιχνίδια για τα συστήματα της Atari είχαν φτάσει στο σημείο να πωλούνται για ένα δολλάριο στα πολυκαταστήματα.

Είναι βέβαια άδικο να ρίξω το φταίξιμο για την κατάρρευση των Video Games στην Atari, και σίγουρα υπήρξαν και άλλοι λόγοι και λανθασμένες ενέργειες οι οποίες οδήγησαν στο «κράχ». Η κυριότερη αιτία όμως, κατα την γνώμη μου, ήταν αυτή.

Πρέπει να τονίσω ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην βιομηχανία των Anime και την βιομηχανία των Video Games του ?80. Η βασικότερη είναι ότι οι «καταναλωτές» των anime είναι αρκετά πιο ενημερωμένοι. Μέσω του διαδυκτίου, μέσω των συζητήσεων, μέσω ενημερωτικών εντύπων, οι οπαδοί των anime ξέρουν να ξεχωρίζουν ποια anime του ενδιαφέρουν, ποια είναι και καλά, και ποιά είναι σκουπίδια. Έτσι ο φόβος του να πάθει η βιομηχανία Anime ότι έπαθε και η βιομηχανία των Video Games είναι σχετικά μικρός.

Υπάρχουν όμως αρκετοί παραλληλισμοί από τους οποίους μπορουμε να βγάλουμε αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα. Και στις δυο περιπτώσεις τα άτομα τα οποία είναι άμεσα εμπλεγμένα με την δημιουργική διαδικασία θεωρούνται κατώτερα, αντικαταστήσιμα και υφίστανται στυγνή εκμετάλλευση από τους «μεγάλους. Και στις δύο περιπτώσεις, δημιουργήθηκαν μονοπώλια. Τέλος και οι δύο περιπτώσεις έχουν να κάνουν με την βιομηχανοποίηση και την εκμετάλλευση δημιουργιών που είναι το αποτέλεσμα μόχθου και εργασίας αρκετών ανθρώπων.

Αν μη τι άλλο η κατάρρευση των Video Games μας οδηγεί και σε ένα άλλο χρήσιμο συμπέρασμα: Εάν εκμεταλεύεσαι στυγνά τα άτομα που ασχολούνται με την δημιουργική διαδικασία, και δεν τους δίνει αυτό που τους αρμόζει, αργά ή γρήγορα θα καταστρέψεις την βιομηχανία. Πρέπει τόσο στην Ιαπωνία όσο και στην Ελλάδα να δημιουργηθούν νόμοι που να προστατεύουν και να ενισχύουν τους καλλιτέχνες έτσι ώστε να μήν έχουμε «κραχ» στην τέχνη.

To άρθρο δημοσιεύτηκε από τον χρήστη powerboy στις 05/06/2004, προβλήθηκε 28617 φορές και σχολιάστηκε/βαθμολογήθηκε 9 φορές.


 
 Σύνδεση Λογαριασμού

 AnimeNews



 Τελευταίες Καταχωρήσεις Τίτλων

Shingeki No Kyojin 

Hakugei Densetsu 

Fate/Zero 

Mayo Chiki! 

Happy Seven 

Hourou Musuko 

Happiness Special 1: Wata... 

Happiness! 

Seiken no Blacksmith 

Natsume Yuujinchou San 




 Τελευταίες Παρουσιάσεις Τίτλων

Macross Frontier 

Black Lagoon 

Code Geass Hangyaku no Lel... 

Kakurenbo 

Hoshi no Koe 

Kigeki 

Hetalia Axis Powers 

Fullmetal Alchemist 

Bartender 

Le Portrait de Petit Cosse... 


 Τελευταία Αρθρα



 Ενδιαφέροντα Links


 


17/09


15/09


14/09


14/09


14/09


11/09


11/09


11/09


11/09


11/09





Trinity Blood


Millennium Actress


Millennium Actress


Inuyasha


Neon Genesis Evangelion


Pretear


Kara no Kyoukai Movie 5: Mujun Rasen


Paradise Kiss